تبادل لینک هوشمند 
1- شناخت و معرفت:
این که عبادت چرا، چگونه و برای چه کسی انجام شود
با شناخت و درک عبادت کننده رابطه مستقیم دارد.
هر چه دانایی و معرفت در حوزه یاد شده افزون تر باشد،
بهره‌مندی شخص نیز از عبادت و احساس لذت او فزون‌تر خواهد بود.
2- نشاط:
نشاط و سرزندگی و دوری از سستی و تنبلی،
در موفقیت هر کاری نقش کلیدی ایفا می‌کند.
در انجام عبادت و درک شیرینی آن نیز، داشتن نشاط و حس و حال عبادت و
پرهیز از انجام اجباری و از سر رفع تکلیف آن، بسیار مهم است.
پیامبر رحمت (ص) فرموده است: «آفت عبادت، سستی است.» [تحف العقول - ص 6]
عبادتی که بدون نشاط انجام گیرد، نه تنها بهره فراوانی در پی نخواهد داشت،
بلکه چه بسا زیان هایی از جمله کم توجهی و خستگی در عبادت را در پی می‌آورد.
پس برای درک شیرینی عبادت ها به این کلامامیرالمۆمنین باید گوش جان سپرد که:
«با نفس خود مدارا کن و به زور به عبادت وادارش مساز و از اوقات فراغت،
نشاط و سرخوشی برای عبادت بهره‌گیر» [نهج البلاغه - نامه 69]
«پس هرگاه دل در حال روی آوردن باشد آن را به انجام مستحبّات وادارید
و هرگاه پشت کرد به انجام رائض از سوی آنها بسنده کنید». [نهج البلاغه - حکمت312]
"یعنی فقط واجبات را در زمانی که نشاط ندارید آنهم اول وقت انجام دهید"
خود اول وقت انجام دادن واجبات به نشاط انسان کمک می کند."
منبع مطلب: http://www.worldprayer.ir/post/470
نظرات شما عزیزان:
برچسب ها :
